Mascha (41): “You are the light in the darkness”
Mascha is geboren en getogen in Enschede. Na een aantal jaren in het rustige Losser woont ze nu opnieuw op een fijne plek, dichtbij het centrum van haar geboortestad. Ze werkte jarenlang in de kinderopvang en recreatiebranche. Door langdurige stress en heftige gebeurtenissen in haar privéleven kwam ze mentaal vast te zitten.
“Het overlijden van mijn ouders kwam hard aan. We begrepen elkaar juist zo goed, ook op psychisch vlak,” vertelt Mascha. De emoties, het verdriet en het verlies waren zwaar. Ze kreeg daarnaast borstkanker en merkte dat het stoppen met roken voor haar een trigger was die haar zelfs in een psychose deed belanden. Ondanks diverse bijbaantjes om het hoofd boven water te houden, lukte het uiteindelijk niet meer. Ze belandde in een psychose. Via behandelingen bij Mediant kwam de diagnose bipolaire stoornis aan het licht. “Dat was heftig, maar het gaf ook duidelijkheid,” zegt Mascha. Ze liet zich niet uit het veld slaan. Een gedwongen, licht traumatische opname (IBS) volgde, en later nog meerdere vrijwillige opnames. Langzaam vond ze weer kracht.
Ritme, zelfzorg en zingeving als fundament
Tegenwoordig weet ze wat haar helpt: meditatie, dagelijkse structuur, vrijwilligerswerk en vooral activiteiten die ze leuk vindt. “Zelfzorg is belangrijk, net als ritme,” legt ze uit. “Ik probeer elke dag iets te doen waar ik blij van word.” Mascha haalt veel steun uit het boeddhisme en het leven in het hier en nu. “Iemand zei ooit tegen mij: ‘You are the light in the darkness.’ Dat raakte me. Ik probeer altijd de lichtpuntjes in het leven te zien, hoe klein ook, en daar houd ik me aan vast.”
Op dit moment heeft ze ambulante begeleiding, ongeveer één keer per maand. Er wordt dan gekeken naar haar medicijngebruik, maar ze krijgt ook handvatten aangereikt voor de toekomst. “Ik vind het heel prettig dat er iemand even incheckt. Zeker als je alleen woont is dat belangrijk. Dat er even voor je gezorgd wordt, is helemaal niet erg. Je komt er juist sterker uit.”
Soms vindt ze het lastig om tegen anderen te zeggen dat ze vrijwilligerswerk doet terwijl ze een uitkering heeft. “Er ligt nog altijd een stigma op psychische hulp en op mensen in de GGZ. Maar ik heb juist zoveel aan hen gehad. Zij hebben mij uit de diepe put geholpen.”
Vandaag de dag leeft Mascha met acceptatie, veerkracht en innerlijke rust. Ze blijft zich inzetten voor een dagelijks ritme, betekenisvolle bezigheden en mentale balans. “Door vrede te sluiten met mezelf haal ik kracht uit wie ik ben,” zegt ze vol overtuiging. En dat is precies wat ze uitdraagt: licht in de duisternis.