Inge Baas (42): “Je bent niet je psychische problemen, je bent jezelf”
Inge is echt een baas in haar eigen leven. Ze woont in Hengelo, samen met haar man en hun twee kinderen van vijftien en dertien jaar. In 2018 kwam ze voor een flinke uitdaging te staan toen ze depressief raakte. Maar Inge gaf niet op: ze was maar liefst 6,5 jaar in behandeling bij Mediant, met meerdere opnames achter de rug.
Haar doorzettingsvermogen en kracht maken haar tot een inspirerend voorbeeld voor velen. Inge laat zien dat je zelfs in moeilijke tijden de regie over je eigen leven kunt houden. Een echte baas dus, in de puurste zin van het woord. Het diepe dal waarin ze terechtkwam, had zijn wortels in haar jeugd. Op negenjarige leeftijd maakte Inge een ernstig trauma mee, na eerder al hechtingsproblematiek te hebben ervaren als gevolg van een ziekenhuistrauma.
Toen haar oudste zoon negen werd, kwam de herinnering aan haar eigen trauma weer naar boven. Er knapte iets in haar. Inge werd depressief en raakte na verloop van tijd ook suïcidaal. Via haar huisarts kwam ze in contact met Mediant. Ze begon bij de praktijkondersteuner GGZ (POH-GGZ) en werd vervolgens doorverwezen. Het was haar man die uiteindelijk de doorslag gaf. “Hij zei dat ik echt naar de huisarts moest. We hebben samen de knoop doorgehakt om die stap te zetten,” vertelt Inge. Vanaf dat moment ging het snel: nog in 2018 kwam ze terecht bij de crisisdienst. De nachtmerries en paniekaanvallen werden heftiger en de suïcidaliteit nam toe. Inge wilde geholpen worden en stemde in met een opname. Ze was bang dat het mis zou gaan. “Dat was het laatste wat ik wilde,” zegt Inge. “Ik was immers getrouwd en had twee kinderen. Ik had mezelf beloofd dat ik er voor hen zou zijn.” De allereerste opname was heftig, maar absoluut nodig.
Van overleven naar betekenis geven
“Dat je eerst van jezelf moet houden, daar geloof ik niet in,” zegt Inge. “Ik hield van mijn man en kinderen, maar niet van mezelf.
Mijn gezin was mijn grootste drijfveer om te blijven leven.” Inge weet als geen ander hoe zwaar psychische problemen kunnen zijn, en ook hoe eenzaam.
Ze heeft vrienden verloren door haar opnames. “Er heerst nog altijd een groot taboe op de GGZ. Mensen denken dat je wordt platgespoten of in een kamer wordt opgesloten.
Alsof je gevaarlijk of gestoord bent als je wordt opgenomen.” Toch merkte Inge dat die aannames veranderden zodra mensen haar echt kwamen opzoeken.
“Op het moment dat vrienden mij bezochten, zagen ze dat het eigenlijk helemaal niet zo erg is.” Psychische problemen overkomen je; je kiest er niet voor. Het kan iedereen gebeuren.
Na vele opnames, gesprekken, een wissel van medicatie en verschillende therapieën was Inge stabiel. In de zomer van 2024 werd haar behandeling bij Mediant afgerond.
Tegenwoordig werkt Inge zelf bij Mediant als ervaringsdeskundige. Ze doet dit met veel plezier, 26 uur per week op twee verschillende locaties. Ze koos bewust voor afdelingen waar bewoners zijn opgenomen. Ze noemt hen geen cliënten, maar bewoners. “De afdeling is dan hun (tijdelijke) thuis, en het is belangrijk dat iedereen zich op zijn of haar gemak voelt,” zegt Inge. Ze vindt het belangrijk om herkenning, erkenning, nabijheid en hoop te bieden aan iedereen op de afdeling. Ook hoopt ze mensen op een vertrouwde manier te kunnen bijstaan in hun moeilijkheden.
Inge is dankbaar voor de steun die ze heeft gekregen van haar man, behandelaars, vrienden en verpleegkundigen. Ook de verschillende therapieën hebben haar geholpen om weer licht te zien. “Voorheen liep ik met een hoodie, zonnebril en koptelefoon op om prikkels te vermijden,” vertelt ze. “Nu loop ik trots zonder hoodie en zonnebril. Muziek is wel altijd mijn steun gebleven, dat blijf ik ook luisteren.”
Inge is een voorbeeld van hoe herstel mogelijk is, stap voor stap, met vallen en opstaan. Ze wil met haar verhaal laten zien dat psychische problemen bij het leven horen, en dat er hulp is. Je bént immers niet je psychische problemen, je bent jezelf. Je ziekte is niet je identiteit. Inge is nu een gelukkig mens.