“Ik ben nu de moeder die ik wilde zijn.”
Interview Merel Huizenga – Contact met je Baby.
Merel was nog helemaal niet bezig met het moederschap toen ze erachter kwam dat ze zwanger was. Samen met haar vriend Wouter moest ze in korte tijd een antwoord op de volgende vragen vinden; Wat gaan we doen? Willen we het kindje houden, en hoe gaan we verder? Erg lang hoefde ze niet na te denken, samen besloten ze het avontuur aan te gaan. De liefde voor elkaar was er, en toen de eerste schrik voorbij was, kwam de liefde voor het kindje daar achteraan.
Toen Merel enkele weken zwanger was, begon ze steeds meer te piekeren over de toekomst: “Het was allemaal erg stressvol in die periode. Omdat ik in het verleden te maken heb gehad met depressieve episodes was ik bang voor de impact die het krijgen van een kind op mij, en dus ook op mijn kindje, zou gaan hebben. Ik was bang dat mijn depressieve gevoelens terug zouden keren en ik er dan niet voor mijn kindje zou kunnen zijn.”
Merel besloot hulp te zoeken: “Ik had het gevoel dat ik er alleen niet uit zou komen, en na gesprekken met een maatschappelijk werkster werd ik doorverwezen naar Contact met je Baby van Mediant. ” Een eerste afspraak werd gemaakt en kort daarop stond Elles Kienhuis, Preventiewerker van Mediant, bij haar op de stoep: “Ik weet nog goed dat ik erg benieuwd was hoe het traject zou gaan verlopen. Ik was vooral op zoek naar iemand die me wat zelfvertrouwen kon geven: Hoe kon ik omgaan met dat vervelende gevoel over mijn depressieve episodes? En stel dat het terug zou komen, hoe kon ik daar dan mee omgaan? “
Zenuwachtig voor de afspraak was Merel niet: “Voor de eerste afspraak met Elles viel er al een groot deel van de zorgen van me af. Ze stelde me meteen op mijn gemak. Ze was allesbehalve belerend, en op een hele rustige manier namen we mijn angsten en problemen door. Elles wist me steeds meer in mijn kracht te zetten, en de zorgen werden steeds minder. Ik werd eigenlijk voorbereid op de levenslange relatie die ik met mijn kind zal hebben.”
De laatste weken van de zwangerschap waren erg zwaar, en ook de eerste periode na de bevalling vond Merel erg lastig: “Silas liet nog een week nadat ik was uitgerekend op zich wachten, waardoor de spanning toenam. Uiteindelijk is hij middels een spoedkeizersnede geboren en haalde hij in eerste instantie nog niet direct zelfstandig adem. Silas werd snel geholpen, maar ik zag hem pas 3 kwartier later op de uitslaapkamer voor het eerst. Wouter legde hem daar in mijn armen en natuurlijk voelde ik veel liefde, maar die roze wolk waar mensen het weleens over hebben, dat had ik niet direct. Mijn voordeel was dat Elles me op deze gevoelens had voorbereid. Hierdoor raakte ik niet direct ontmoedigd, maar wist ik dat ik vanzelf een band zou gaan vormen met mijn kind”.
Mede door de steun van Elles bleef een postnatale depressie uit, en Merel begon steeds meer aan de rol van het moederschap te wennen: “Samen met mijn vriend hadden we in de eerste maanden regelmatig contact met Elles. Ze kwam dan bij ons langs, en samen vertelde we hoe het nu ging, en waar we onzeker over waren. Onze zorgen werden weggenomen, en waar nodig kregen we tips. Elles filmde bijvoorbeeld hoe we Silas in bad deden, en de beelden keken we dan samen terug. In het begin was het spannend om jezelf terug te zien, maar daar raakten we snel aan gewend. Op deze manier groeide ons zelfvertrouwen, en werd de band tussen mij en mijn kind steeds hechter. “
Inmiddels is Silas al een jaar oud en is Merel een hele gelukkige moeder: “Ik zie dat Silas blij is, en een gelukkig kind is een gelukkige moeder. Ik kan nu echt de moeder zijn die ik wilde zijn. Silas doet het geweldig. We doen het op onze eigen manier, we mogen fouten maken, en dat is helemaal niet erg. Ik zou iedereen aanraden om het traject van Contact met je Baby aan te gaan. Je hoeft niet depressief te zijn om hier gebruik van te maken, ook als je gewoon twijfels hebt over je zwangerschap, of over de opvoeding van je kindje is het erg fijn om professionele begeleiding te krijgen. De band die ik nu met mijn kind heb, die gun ik iedereen”.