Toen ik voor het eerst in contact kwam met FACT Jeugd, voelde het meteen anders dan bij andere organisaties. Dat was spannend, want ik had eerder geen fijne ervaringen gehad met hulpverlening. Maar juist omdat het anders was, kreeg ik ook weer een beetje hoop.
Ik begon de behandeling met een gevoel van hopeloosheid. Ik wist niet goed wat ik kon verwachten en of het wel zou helpen. Maar al snel merkte ik dat er écht naar me geluisterd werd. Gehoord worden is voor mij heel belangrijk. Bij FACT Jeugd voelde ik me vaker gehoord dan niet. En als ik me niet gehoord voelde, was er ruimte om dat te bespreken. Dat maakte een groot verschil.
In het begin probeerden de hulpverleners vooral oplossingen te vinden, terwijl ik daar op dat moment niet klaar voor was. Toen ik dat aangaf, werd daar goed op ingespeeld. Sindsdien heb ik niks te klagen over de benadering. Het contact voelt persoonlijk en echt – niet alsof ik een nummer ben.
Wat FACT Jeugd voor mij betekent? Heel veel. Waar andere instanties zeiden dat ze me niet konden helpen, ging FACT Jeugd het wél met mij aan. Ze zagen mij als persoon, niet als een verzameling diagnoses. Dankzij hen ben ik een stuk stabieler geworden. Natuurlijk is er nog genoeg om aan te werken, maar ik heb mijn hoop weer teruggevonden.
Tijdens het traject heb ik veel geleerd over mezelf. Over wie ik ben zonder alle maskers, over mijn grenzen, en over hoe mijn brein werkt. Die inzichten helpen me om beter met mezelf om te gaan en mijn toekomst met meer vertrouwen tegemoet te zien.